مهندسی ژئوتکنیک شاخه ای از مهندسی عمران است که هدف آن بررسی رفتار مهندسی مصالح خاکی می باشد. مهندسی ژئوتکنیک از اصول مکانیک خاک و مکانیک سنگ برای بررسی مصالح و شرایط زیرسطحی، تعیین خصوصیات فیزیکی، مکانیکی و شیمیایی این مصالح، ارزیابی پایداری شیروانی های طبیعی و نهشته های خاکی ساخت انسان و ارزیابی خطرات ناشی از آن ها، طراحی سازه های خاکی و فونداسیون ها و مشاهده و ثبت شرایط محلی سازه های خاکی و فونداسیون ها بهره می گیرد.
بررسی های ژئوتکنیکی را می توان به دو دسته شناسایی های سطحی و شناسایی های زیرسطحی تقسیم نمود. بعضی مواقع از روش های ژئوفیزیکی نیز برای بدست آورن اطلاعات محلی استفاده می شود. شناسایی های زیرسطحی معمولاً شامل نمونه برداری ازخاک و آزمون های آزمایشگاهی بر روی نمونه های بدست آمده از خاک می شود. تعیین شرایط زیرسطحی خاک، تهیه نمونه و تعیین خصوصیات فیزیکی خاک و سنگ شامل حفر گودال های آزمایشی، ترانشه ها، گمانه زنی و آزمایش های درجا می شود. با توجه به اين توضيحات در اين فصل قصد داريم با رایج ترین روش های گمانه زنی و نمونه برداری در مهندسی ژئوتکنیک آشنا می شویم.